Licealiści w Pałacu Prezydenckim i BBN
32 siedemnastolatków z 13 LO im. pułkownika Leopolda Lisa - Kuli w Warszawie, środowy poranek spędzili na niecodziennej lekcji historii i wiedzy o społeczeństwie.
32 siedemnastolatków z 13 LO im. pułkownika Leopolda Lisa - Kuli w Warszawie środowy poranek spędzili na niecodziennej lekcji historii i wiedzy o społeczeństwie. Mogli zwiedzić i poznać historię Pałacu Prezydenckiego.
W Biurze Bezpieczeństwa Narodowego spotkali się z gen. dyw. Romanem Polko zastępcą Szefa BBN. Młodzież dowiedziała się czym zajmuje się Biuro i jakie jest jego umocowanie prawne. Mówiono o patriotyzmie choćby takim jakie posiadał imiennik szkoły - Leopold Lis-Kula, jeden z najbardziej utalentowanych polskich oficerów, który zmarł w wieku 22 lat w stopniu pułkownika.
_____________________________________________
Wiosną 1912 roku, niespełna 16 - letni gimnazjalista Leopold Kula jako jeden z pierwszych wstępuje do organizującego się w Rzeszowie Związku Strzeleckiego w którym przyjął pseudonim "Lis". Zwrócił na niego uwagę Józef Piłsudski, który jako komendant konspiracyjnego Związku Strzeleckiego wizytował tajne manewry. Spodobał mu się młody strzelec z Rzeszowa, który dowodził grupą rówieśników. Piłsudski wyróżnił go pochwałą.
Zaledwie 16 - letni uczeń gimnazjum pełnił w Związku Strzeleckim tak wysoką i odpowiedzialną funkcję. 18 - letni Leopold wyróżnia się już w pierwszych walkach pod Kielcami, gdzie dowodził 2 kompanią 5 batalionu Legionów. 9 października 1914 roku zostaje podporucznikiem. Na akcie nominacyjnym są podpisy Józefa Piłsudskiego i Kazimierza Sosnkowskiego. Dowodzi swoją kompanią w zwycięskich walkach m.in. pod Krzywopłotami i Łowczówkiem. W I Brygadzie Legionów rośnie jego sława odważnego i przewidującego dowódcy, dbającego o swoich podkomendnych.
W roku 1917 odmówiwszy złożenia przysięgi wierności władzom austriackim został internowany. Po oficjalnym rozwiązaniu Legionów (jako poddany austriacki) znalazł się na froncie włoskim. Po powrocie do Polski w roku 1918 zajął się tworzeniem polskich sił zbrojnych za frontem wschodnim.
W wieku 22 lat został pierwszym Komendantem Placu P.O.W. w Kijowie. Prowadził tam walki dywersyjne. W Legionach polskich rosła jego legenda. Był ulubieńcem Józefa Piłsudskiego, uzdolnionym dowódcą, niezwykle odważnym żołnierzem. Powierzano mu najtrudniejsze odcinki walki m.in. na Ukrainie. Na przełomie 1918-1919 brał udział w odsieczy Lwowa przeciwko wojskom ukraińskim. Na froncie ukraińskim odbył szereg zwycięskich bitew co zadecydowało o nominacji na podpułkownika. Nocą z 6 na 7 marca 1919 roku przeprowadził na czele polskich żołnierzy atak na zajęte przez ukraińskich nacjonalistów, zamieszkane w większości przez Polaków, miasteczko Torczyn. Po zdobyciu Torczyna został ciężko ranny.
7 marca 1919 roku - po kilku godzinach zmarł w wieku 22 lat. Był jednym z najbardziej utalentowanych polskich oficerów. Pośmiertnie mianowany pułkownikiem i odznaczony krzyżem Orderu Virtuti Militari. Jego pogrzeb w Rzeszowie stał się wielką manifestacją patriotyczną.
