Dyskusja w sprawie telefonu alarmowego 112. Spotkanie międzyresortowe w BBN
3 kwietnia w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego odbyło się spotkanie dotyczące wdrażania koncepcji centrów powiadamiania ratunkowego (CPR). Szef BBN Minister Władysław Stasiak zaprosił do rozmowy na temat bieżących prac nad CPR i przyszłością systemu.
Tematem wiodącym podczas spotkania była wizja roli i kształtu Centrów Powiadamiania Ratunkowego (CPR).
Do wzięcia udziału w dyskusji Szef BBN Minister Władysław Stasiak zaprosił przedstawicieli Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Zdrowia, Urzędu Komunikacji Elektronicznej.
O szerszym rozumieniu centrów, niż podanym w ustawie o Państwowym Ratownictwie Medycznym, mówił zastępca Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej nadbrygadier Janusz Skulich. Komendant Skulich poinformował, że w MSWiA trwa obecnie analiza organizacji systemu powiadamiania ratunkowego. Przedstawił funkcjonujące obecnie rozwiązania, ukazując problemy wynikające z ich konstrukcji.
Nawiązał do trudności wynikających z jednoczesnego stosowania nazwy Centrum Powiadamiania Ratunkowego wobec dwóch różnych rozwiązań. Wyraził opinię, że obecny system jest rozproszony, w wyniku czego mogą powstawać trudności w przepływie i ciągłości informacji.
Pan Marek Twardowski, Wiceminister Zdrowia zauważył trudności w szybkim i jednoznacznym określeniu liczby CPR-ów. Zasugerował, że 16 centrów powiadamiania ratunkowego na terenie Polski, może być za małą liczbą, ale z pewnością przesadą byłoby tworzenie centrów powiatowych. Proponuje również, w celu przyspieszenia prac, aby wytypować resort, który byłby całkowicie odpowiedzialny za wdrożenie systemu, wskazując na kandydaturę MSWiA.
Pan Minister Twardowski mówił, że powołano w jego resorcie zespół legislacyjny, który ma zająć się ewentualnymi poprawkami założeń CPR.
Biorąca udział w spotkaniu Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej Pani Anna Streżyńska mówiła o rozwiązaniach teleinformatycznych, które bardzo poprawiłyby funkcjonowanie systemu (tzw. platforma lokalizacyjna).
Podczas spotkania zaznaczono, że być może zostaną sformułowane nowe propozycje legislacyjne zmieniające dotychczasową, określoną dziś obowiązującym prawem, funkcję CPR.
Wszyscy zebrani zgodzili się, że system powiadamiania 112 musi być państwowy i że bardzo ważną rolę odgrywają tu wojewodowie.
___________________________________________________
Numer alarmowy 112 jest jednolitym numerem alarmowym obowiązującym na terenie wszystkich krajów Unii Europejskiej. W sytuacji zagrożenia zdrowia, życia lub mienia osoby przebywające na terenie całej UE wybierając numer 112 mają gwarancję połączenia się ze służbami ratowniczymi powołanymi do niesienia pomocy. 16.10.2007 r. Rada Ministrów przyjęła przedłożoną przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji „Koncepcję Systemu 112”.
Do końca 2010 roku numer alarmowy 112 będzie obsługiwany w całej Polsce w kilku językach obcych, w sposób zgodny z „Koncepcją systemu 112” wypracowaną przez Międzyresortowy Zespół do spraw numeru alarmowego 112 oraz wdrażania systemu eCall oraz zgodnie z wymaganiami określonymi przez Unię Europejską. Podjęte działania wynikają przede wszystkim z konieczności polepszenia stanu bezpieczeństwa w zakresie ochrony zdrowia obywateli w związku z powierzeniem Polsce i Ukrainie organizacji Mistrzostw Europy w piłce nożnej EURO 2012.
Międzyresortowy Zespół do spraw numeru alarmowego „112” oraz wdrażania systemu eCall podjął decyzję, że pierwszymi województwami, które zaczną wdrażać system 112 będą te, na których terenie będą odbywać się mistrzostwa. Docelowo w naszym kraju będzie funkcjonować w ramach zintegrowanego systemu 16 centrów powiadamiania ratunkowego. Rozpoczęty w 2000 roku, przez poprzedni rząd, proces wdrażania numeru alarmowego 112 w Polsce oparty był o działania doraźne i nieskoordynowane, czego konsekwencją jest mało efektywny, i niejednolity system oparty o 331 jednostki powiatowe PSP (odbierające głównie zgłoszenia z telefonów stacjonarnych) oraz 458 jednostek organizacyjnych Policji (odbierające zgłoszenia telefonów komórkowych).
Wnioski zawarte w raporcie kontroli NIK dotyczącej funkcjonowania systemu ratownictwa medycznego w Polsce według przepisów starej ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym pokazują, że wyjątkowo kosztowne i nieefektywne okazało się również wdrażanie w życie strategii mieszczącej się w haśle „CPR na każdy powiat”, czego konsekwencją było stworzenie niezwykle kosztownego dla budżetu państwa, niekompatybilnego systemu opartego o różnorodne oprogramowania i systemy łączności.
Tymczasem doświadczenia krajów europejskich pokazują, że należy dążyć do redukcji istniejącej liczby punktów przyjmowania zgłoszeń na numer alarmowy oraz integracji powiadamiania wszystkich służb udzielających pomocy w jednolity, ogólnokrajowy zintegrowany system powiadamiania ratunkowego. Przykładowo w Finlandii istnieje tylko 15 Regionalnych Centrów Powiadamiania Ratunkowego, w Szwecji 16, w Czechach 12. Centra te są zintegrowane ze sobą, jednakowo wyposażone techniczne, zbudowane w oparciu o nowoczesne standardy teleinformatyczne.
Mając przede wszystkim na uwadze bezpieczeństwo obywateli, jak również dostrzegając konieczność spełnienia standardów europejskich w zakresie funkcjonowania numeru alarmowego 112 oraz w celu zrealizowania obowiązków wynikających z dyrektyw unijnych w tym zakresie rząd podjął szereg działań w kierunku zbudowania zintegrowanego systemu obsługi zgłoszeń alarmowych na numer „112”.
Efektem prac Zespołu jest wypracowanie Rządowego programu „Koncepcja systemu 112”oraz rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie szczegółowej organizacji centrów powiadamiania ratunkowego, które zakładają stworzenie zintegrowanego, ogólnokrajowego systemu obsługi zgłoszeń alarmowych na numer „112”, opartego o 16 wojewódzkich centrów obsługi zgłoszeń alarmowych (centrów powiadamiania ratunkowego).
Jednolitość systemu będzie zagwarantowana przez stworzenie spójnego oprzyrządowania technicznego (m.in. wprowadzenie jednolitych standardów teleinformatycznych, wyposażenia centrów).
Koncepcja uzyskała rekomendację Komitetu ds. Informatyzacji i Łączności Rady Ministrów oraz została przyjęta przez Komitet Stały Rady Ministrów, w najbliższych dniach powinna być rozpatrywana przez Radę Ministrów. Rozporządzenie o CPR wchodzi w życie 12 października2007.
Zgodnie z rozporządzeniem i założeniami koncepcji, Centrum Powiadamiania Ratunkowego będzie punktem przyjmowania i przekierowywania zgłoszeń alarmowych kierowanych na numer alarmowy 112 do właściwej jednostki Policji, Państwowej Straży Pożarnej i pogotowia ratunkowego oraz będzie współdziałać z innymi podmiotami ratowniczymi. W efekcie powstanie nowoczesny, kompatybilny system powiadamiania ratunkowego za pomocą numeru alarmowego „112”, zgodny z regulacjami Unii Europejskiej dotyczącymi usługi E-Call i E-112.
Utworzenie centrów powiadamiania ratunkowego umożliwi:
1. zagwarantowanie pełnej elastyczności systemu (możliwość przejęcia funkcji uszkodzonego CPR przez dowolny inny CPR w kraju, możliwość obsługi obszaru niezależnie od następujących zmian administracyjnych i organizacyjnych, skalowalność, rekonfiguracja),
2. zapewnienie efektywniejszej współpracy podmiotów (służby ustawowo powołane do niesienia pomocy, organizacje ratownicze) zaangażowanych w działania ratownicze,
3. zapewnienie całodobowej obsługi zgłoszeń alarmowych przez operatorów znających języki obce,
4. jednolity poziom wyszkolenia i przygotowania służby dyżurnej, jednolitość obowiązujących procedur,
5. możliwość aktualizacji posiadanych aplikacji i rozwiązań technicznych zgodnie z potrzebami,
6. zapewnienie właściwego serwisowana i utrzymania systemu, 7. łatwość kontroli i nadzoru,
8. opracowanie jednolitego formatu informacji wyjściowej (współpraca z systemami teleinformatycznymi służb ratowniczych).
W ramach sieci centrów powiadamiania ratunkowego możliwe będzie korzystanie z aktualnego przeglądu o zgłoszonych operatorach (obsługujących wojewódzkie centra powiadamiania ratunkowego) w Systemie 112 i ich znajomości języków obcych. System odbioru zgłoszeń na numer 112 przy pomocy zbudowanej sieci centrów powiadamiania ratunkowego umożliwi przekierowanie rozmowy w ramach wojewódzkiego centrum powiadamiania ratunkowego innemu operatorowi, który biegle włada językiem dzwoniącego cudzoziemca lub na utworzenie rozmowy konferencyjnej z operatorem innego Wojewódzkiego Centrum 112.
Obowiązek wdrożenia w Polsce rozwiązań umożliwiających korzystanie z numeru „112” wynika z postanowień artykułu 26 Dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej).
Obowiązek ten nakłada również ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (art. 25 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że w urzędach wojewódzkich działają centra powiadamiania ratunkowego, których zadaniem jest przyjmowanie zgłoszeń na numer alarmowy 112 i przekierowywanie ich do właściwej jednostki Policji, Państwowej Straży Pożarnej i pogotowia ratunkowego). Połączenia wykonywane na numer alarmowy „112”, obecnie odbierane są przez Powiatowe/Miejskie Stanowiska Kierowania Straży Pożarnej (dla telefonii stacjonarnej) oraz w Komendach Powiatowych Policji (dla telefonii mobilnej). Operatorzy 112 dysponują właściwe służby ratownicze na podstawie przekazanych informacji lub jeśli zachodzi taka konieczność mogą przełączyć rozmowę do dyspozytorów poszczególnych służb ratunkowych.
W miastach, gdzie już zostały wybudowane lokalne centra powiadamiania ratunkowego połączenia alarmowe z numerem „112” są kierowane tam.
Obecnie toczą się prace nad modelem docelowym systemu dobierania połączeń z numeru 112 i innych numerów alarmowych.
Ze względu na przyzwyczajanie, komfort obywateli i specyfikę niektórych wezwań zachowane będą numery 997, 998, 999.
Źródło: MSWiA
