Wizyta prezydenta RP na Litwie
W dniach 13 - 15 kwietnia 1999 roku prezydent RP Aleksander Kwaśniewski złożył oficjalną wizytę w Republice Litewskiej na zaproszenie prezydenta Valdasa Adamkusa.
W dniach 13 - 15 kwietnia 1999 roku prezydent RP Aleksander Kwaśniewski złożył oficjalną wizytę w Republice Litewskiej na zaproszenie prezydenta Valdasa Adamkusa. Była to piąta wizyta na Litwie prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.
Prezydenci Polski i Litwy przeprowadzili rozmowy poświęcone stosunkom dwustronnym. Podczas spotkania Aleksander Kwaśniewski został odznaczony orderem Wielkiego Księcia Litwy Giedymina pierwszego stopnia. Order Księcia Giedymina przyznano prezydentowi RP za "osobiste wysiłki i zasługi na rzecz poprawy międzypaństwowych stosunków litewsko - polskich i w umacnianiu kontaktów między obu narodami". Valdas Adamkus otrzymał z rąk prezydenta RP Order Orła Białego. Wręczając order prezydentowi Litwy Aleksander Kwaśniewski powiedział: "Oddałem hołd nie tylko prezydentowi Adamkusowi, lecz także całemu narodowi litewskiemu".
Na konferencji prasowej po spotkaniu z prezydentem Litwy, Aleksander Kwaśniewski powiedział, że polityczna stabilność Litwy powinna zdecydować o jej przyjęciu do NATO. Jednym z dowodów tej stabilności jest - zdaniem prezydenta Kwaśniewskiego - coraz bliższa, więcej niż partnerska współpraca z Polską. Przykłady wzajemnej bliskości można znaleźć na płaszczyźnie gospodarczej, wojskowej i kulturalnej - podkreślił prezydent RP. Aleksander Kwaśniewski i Valdas Adamkus zapowiedzieli też, że razem wybierają się na waszyngtoński szczyt NATO.
Po rozmowach z prezydentem Adamkusem, Aleksander Kwaśniewski spotkał się z premierem rządu Republiki Litewskiej G. Vagnoriusem oraz złożył wieniec na cmentarzu Antokolskim.
W pierwszym dniu wizyty A. Kwaśniewski wygłosił na Uniwersytecie Wileńskim wykład zatytułowany "Polska i Litwa - więcej niż partnerstwo". Prezydent powiedział m.in., że "symbolicznym końcem epoki jałtańskiej i umocnieniem ładu brukselskiego było przyjęcie Polski, Czech i Węgier do NATO. To ważny krok w budowaniu nowej architektury bezpieczeństwa na naszym kontynencie." A. Kwaśnioewski zapewnił, że "Polska podejmie starania, aby deklaracja NATO o "polityce otwartych drzwi" wzmocniona została wypracowaniem wiarygodnego i szczegółowego programu, określającego dalsze rozszerzanie Sojuszu. Polska uważa, że podstawowe założenia "Studium o rozszerzeniu NATO" z września 1995 roku, które odegrało tak doniosłą rolę w uruchomieniu procesu przyjmowania nowych członków, nie utraciły nic ze swej aktualności. Polska z radością odnotowuje opinie, że w grupie państw, które są najbliższe spełnienia warunków członkostwa w Sojuszu, znajduje się Litwa." - powiedział w swoim wystąpieniu A. Kwaśniewski.
W obecności przedstawicieli elit intelektualnych i świata polityki, prezydenci Polski i Litwy otworzyli w wileńskim Arsenale ekspozycję matejkowskiej "Bitwy pod Grunwaldem" ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie. Prezydent Aleksander Kwaśniewski spotkał się także z czołowymi osobistościami litewskiej sceny politycznej, z polskimi i litewskimi bankowcami oraz przedsiębiorcami, z szefami polskich organizacji społecznych na Wileńszczyźnie, z młodzieżą z polskiej szkoły im. W. Syrokomli.
14 kwietnia 1999 roku, w drugim dniu wizyty, prezydent Aleksander Kwaśniewski spotkał się z ministrem spraw zagranicznych Litwy Saudargasem oraz przewodniczącym sejmu litewskiego Vytautasem Landsbergisem. Podczas rozmów Aleksander Kwaśniewski powtórzył zapewnienie, że Polska uczyni wszystko, aby pomóc Litwie w przystąpieniu do NATO.
14 kwietnia 1999 roku prezydenci Polski i Litwy przyjęli w Wilnie pierwszą defiladę wspólnego batalionu pokojowego LITPOLBAT. Prezydenci wręczyli dowódcy batalionu majorowi Zbigniewowi Sikorze ufundowane przez siebie proporce dla litewskiej i polskiej części batalionu. Wcześniej proporce te zostały poświęcone przez wojskowego kapelana. W obecności prezydentów ministrowie obrony Janusz Onyszkiewicz i Czeslovas Stankeviczius podpisali dwustronne porozumienie wykonawcze o organizacji i finansowaniu polsko - litewskiego batalionu.
LITPOLBAT tworzy 428 polskich i 354 litewskich żołnierzy. Z ideą jego sformowania wystąpił w 1995 roku w polskim Sejmie ówczesny prezydent Litwy Algirdas Brazauskas. Do realizacji tej inicjatywy przystąpiono w 1997 roku, a 1 stycznia tego roku batalion osiągnął gotowość bojową. Litewska część batalionu stacjonuje w Olicie (Alytus na Litwie), a polska - w Orzyszu. Oficjalnym językiem batalion jest język angielski, choć w praktyce żołnierze nie rzadko posługują się też językiem polskim i rosyjskim. Dowódcą na zmianę będzie raz polski oficer i raz litewski. Kadencja dowódcy batalionu LITPOLBAT trwa rok.
