Uroczystość podniesienia flag Polski i NATO z udziałem prezydenta RP - Wydarzenia - Biuro Bezpieczeństwa Narodowego

12 marca 2001 roku prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Kwaśniewski wziął udział w uroczystości podniesienia flag Polski i NATO przed Ministerstwem Obrony Narodowej z okazji drugiej rocznicy przystąpienia Polski do Sojuszu Północnoatlantyckiego.

Na uroczystości obecni byli: premier Jerzy Buzek, minister obrony narodowej Bronisław Komorowski, parlamentarzyści i przedstawiciele korpusu dyplomatycznego.

Podczas uroczystości prezydent RP stwierdził m.in.:

"Tuż po złożeniu podpisu pod dokumentami ratyfikującymi przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do Sojuszu powiedziałem: "To niezwykły moment w naszej historii. Pragnienia ziściły się. Wspólne wysiłki przyniosły sukces. Przystępujemy do NATO. Wracamy tam, gdzie jest nasze miejsce. Bo Sojusz - to wspólna siła w imię wspólnych wartości".

Weszliśmy do elitarnego klubu 19 państw, w którym obowiązuje zasada "jeden za wszystkich, wszyscy za jednego". Staliśmy się sojusznikami najpotężniejszego światowego mocarstwa - Stanów Zjednoczonych, a także Francji, Wielkiej Brytanii i - co jest w naszej historii bez precedensu - Niemiec. Znaleźliśmy się pod parasolem, który daje nam poczucie bezpieczeństwa i zwielokrotnia nasze szanse na rozwój.

Dzisiaj, 12 marca 2001 roku, w drugą rocznicę przystąpienia Polski do NATO, możemy stwierdzić, że wykonaliśmy ogromną pracę. Pozyskaliśmy życzliwość i pomoc ze strony państw Sojuszu. Wielkie słowa uznania i podziękowania kieruję do wszystkich, którzy przyczynili się do sukcesu.

Nie było nam dane wtedy, przed dwoma laty, długo świętować, bowiem natychmiast niemalże stanęliśmy przed poważnym wyzwaniem. Udział naszego kontyngentu w misji pokojowej na Bałkanach pokazał, że Polska jest wiarygodnym partnerem. Praktyczny test sprawności naszych sił zbrojnych, ich wyszkolenia, wiedzy i umiejętności, wypadł pomyślnie.

To cieszy, ale też zobowiązuje. Z chwilą przystąpienia Polski do NATO zakres naszej odpowiedzialności poszerzył się. Musimy być gotowi udzielić pomocy innym. To wynika z reguły wzajemnej lojalności.

Członkostwo Polski w NATO tworzy nową sytuację polityczną w Europie. Jest ona przedmiotem bacznej obserwacji zarówno ze strony sojuszników, jak i naszych sąsiadów. To nowe w skali Sojuszu i w skali naszego kontynentu doświadczenie. Wnioski z tych doświadczeń będą odnosić się do przyszłości NATO. Wpłyną na prowadzoną przez Sojusz politykę, będą argumentami w dyskusji nad jego rozszerzeniem.

Mamy coraz większy wpływ na sojusznicze decyzje. Możemy zgłaszać własne inicjatywy. Jednak aby wykorzystać szansę, jaką dało nam członkostwo w Sojuszu, musimy być wiarygodni. Kluczem do wiarygodności jest konsekwencja w spełnianiu przyjętych zobowiązań.

Podstawowym warunkiem realizacji tych zadań mogą być jedynie nowoczesne, dobrze wyszkolone i wyposażone w nowoczesny sprzęt Siły Zbrojne. Musi to być armia, która oprócz walorów wojskowych spełniać będzie funkcję wychowawczą.

Jak wiele jeszcze musimy zrobić, pokazują codzienne doświadczenia. Mówią o tym dramaty, które wspólnie przeżywamy, choćby jak śmierć polskich lotników. Pot, łzy i krew. Oby krwi było jak najmniej, ale pot i łzy zapewne będą jeszcze częścią naszych doświadczeń. Wyrażam podziw dla tych wszystkich, którzy w takich warunkach ten wysiłek podejmują. Wyrażam solidarność z rodzinami tych, którzy przeżywają utratę swoich najbliższych, a jednocześnie wyrażam przekonanie, że w historycznej perspektywie III Rzeczypospolitej, perspektywie XXI wieku, będzie to największa, najważniejsza ofiara, którą będziemy dla Polski ponosić, zapewniając jej bezpieczeństwo, rozwój i szacunek w świecie. Ale obok tego, a może jeszcze na równi z tym, należałoby powiedzieć, że potrzebny jest realny, jasny i precyzyjny program rozwoju Sił Zbrojnych. Długookresowe gwarancje stabilnego finansowania. Wyrażam radość, że taki właśnie program na lata 2001-2006 przyjęła Rada Ministrów. I gdy ten projekt ustawy zostanie ostatecznie przyjęty przez parlament, będziemy dużo bliżej naszych oczekiwań, a także naszych potrzeb. Ten projekt, ta koncepcja, jest ambitna, trudna, kosztowna, ale możliwa do realizacji.

Chciałbym w tym dniu i z tej okazji słowa uznania skierować do pana ministra Bronisława Komorowskiego, do generała broni Czesława Piątasa oraz oficerów Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, do parlamentarzystów najważniejszych ugrupowań, którzy wspierają ten program, za ogrom pracy, jaką włożyli w przygotowanie programu oraz za determinację, z jaką starają się przeprowadzić projekt wieloletniego finansowania Wojska Polskiego przez meandry procesu legislacyjnego, a także przez zbliżające się wybory.

Ufam, iż podobnie jak w sprawie przystąpienia Polski do NATO, w tej kwestii potrafimy się wznieść ponad podziały polityczne i partyjne.

Sojusz Północnoatlantycki przygotowuje się do podjęcia w 2002 roku, a więc bardzo niedługo, podczas kolejnego szczytu, decyzji w sprawie II tury rozszerzenia. Decyzja ta ma dla naszego kraju kapitalne znaczenie. Chcę w tym miejscu powiedzieć jasno: jesteśmy za dalszym rozszerzaniem Sojuszu, zależy nam szczególnie na wstąpieniu do NATO Słowacji i państw nadbałtyckich. Popieramy starania Rumunii, Bułgarii i Słowenii. Spotykamy się z politykami i żołnierzami tych państw, przekazujemy im nasze doświadczenia. Ze względów politycznych przyjęcie tych państw do Sojuszu oznaczać będzie rozszerzenie strefy stabilizacji i demokracji. Oznacza to również, dla nas w Polsce, oddalenie od naszych granic obszarów potencjalnych zagrożeń. Jestem przekonany i mówię to w obecności korpusu dyplomatycznego państw NATO, że ta decyzja o rozszerzeniu nie będzie tylko zwiększała bezpieczeństwa naszego państwa, ale będzie służyła jak najlepiej bezpieczeństwu i dobrej perspektywie całej Europy.

W naszej perspektywie, dla nas, decyzja o rozszerzeniu Paktu będzie oznaczać również możliwość ponoszenia mniejszych nakładów na obronność. I chciałbym wyrazić przekonanie, że w podobnych warunkach, w podobnych okolicznościach i z podobną intencją należy widzieć rozwijanie współpracy z Rosją i Ukrainą. Na tym polu stajemy przed koniecznością zdania trudnego egzaminu sojuszniczej wiarygodności.

Rosja jest ważnym partnerem Sojuszu. Pogłębianie tego partnerstwa to warunek stabilizacji na naszym kontynencie. Stąd też wynika niezwykła wrażliwość naszych sojuszników na charakter stosunków z Rosją. Z wielu względów jesteśmy gotowi do spełniania szczególnej roli w nadawaniu stosunkom NATO-Rosja oczekiwanej jakości i wierzymy również, że w strategicznych koncepcjach NATO znajdzie się właściwe miejsce dla demokratycznej Ukrainy, która decyduje o jakości stosunków w naszym regionie Europy Środkowej, ale która również jest bardzo ważnym państwem, a może jednym z najważniejszych państw dla przyszłej perspektywy europejskiej, dla koncepcji architektury europejskiej. Jako Polska, jako członek NATO, jesteśmy gotowi służyć swoim doświadczeniem i determinacją w tych sprawach. Liczymy na otwartość i zrozumienie ze strony innych członków Paktu Północnoatlantyckiego.

Wkroczyliśmy w nowe tysiąclecie. Przed nami nowe wyzwania, ale i przekonanie, i pewność, że od nas wszystkich zależy, jaka będzie przyszłość Polski, jaka będzie przyszłość Europy. Jestem przekonany, że potrafimy Polsce zapewnić bezpieczny byt, rozwój, że zapewnimy również dobrobyt i bezpieczeństwo całej Europy, że wykorzystamy szansę, na jaką długo i ciężko pracowaliśmy. Jestem przekonany, że ta flaga NATO, która na stałe będzie obecna przed MON w Warszawie, jest znakiem nie tylko spełnionego zadania, znakiem nie tylko zrealizowanych nadziei, ale jest również znakiem naszej sojuszniczej współodpowiedzialności i przekonania, że razem potrafimy tworzyć świat lepszy, że potrafimy razem zapewnić naszym rodakom i wszystkim mieszkańcom globu bezpieczną i dobrą przyszłość. To jest sens dzisiejszej, skromnej, ale jakże ważnej w treściach uroczystości".