Wystąpienie Prezydenta RP podczas obchodów 67. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego
Szanowni Państwo,
Do tych odznaczeń, wyróżnień przyznawanych w imieniu Rzeczypospolitej pragnę dołączyć także moje własne osobiste serdeczne podziękowania. Chcę na ręce dzisiaj odznaczonych, wyróżnionych złożyć serdeczne podziękowania dla wszystkich, którzy nie tylko mieli odwagę walczyć w Powstaniu Warszawskim, dając dowód, że przez pokolenia polskie trwa to wielkie marzenie, ta wielka potrzeba wolności. Ale pragnę również podziękować za to, że moje pokolenie, pokolenie ludzi "Solidarności", było dzięki Państwu od samego początku w tym nurcie polskiego marzenia o wolności.
Chcę podziękować nie tylko za dramatyczną walkę, za odwagę, za poświęcenie, za śmierć, za cierpienia, za chwile triumfu, za chwile marzeń o wolności, ale chcę podziękować również za to, że ta walka nigdy się nie skończyła. Aczkolwiek umilkły strzały, wygasł ogień walki w Warszawie, to nowa walka się od razu rozpoczęła. Walka o szanse naszej ojczyzny, o odbudowę kraju, o odbudowę stolicy, ale również ta dramatyczna walka o własny honor, walka o honor Polski i Warszawy, walka o narodową pamięć o Powstaniu Warszawskim. Staliście się Państwo, jako pokolenie, uczestnikami walki z dwoma totalitaryzmami: z hitleryzmem, który przyszedł tutaj wraz z czołgami niemieckimi, ale i z komunizmem, który starał się wymazać albo zafałszować pamięć o dramatycznej walce w czasie Powstania Warszawskiego, walce, która była cząstką niezgody na istnienie świata podzielonego wedle potrzeb systemów totalitarnych. Za tę drugą walkę też serdecznie Państwu dziękuję.
Chciałbym w tym miejscu, miejscu, które jest symbolem zwycięstwa tej walki, bo Muzeum Powstania Warszawskiego jest symbolicznym wyrazem zwycięstwa w walce o dobrą pamięć o Powstaniu Warszawskim, wyrazić moją ogromną wdzięczność tym, którzy trwając tyle lat po wojnie i kultywując pamięć we własnych środowiskach, we własnych rodzinach, doprowadzili do tego, że moje pokolenie, pokolenie ludzi "Solidarności", mogło w formie właśnie Muzeum Powstania Warszawskiego okazać wdzięczność, złożyć hołd i utrwalić tę wywalczoną pamięć i ponownie odzyskaną wolność tutaj w Warszawie. Chciałbym w tym miejscu wyrazić moją serdeczną wdzięczność także mojemu poprzednikowi śp. prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu, który jako Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy odegrał decydującą rolę w procesie powstania tego muzeum. Słusznie i dobrze utrwala to także w naszej pamięci tablica jemu poświęcona. Pragnę serdecznie podziękować całemu zespołowi, który stworzył i prowadzi Muzeum Powstania Warszawskiego z panem dyrektorem Ołdakowskim na czele. Pragnę podziękować za dzieło, które wykracza poza mury tego szczególnego muzeum, za dzieło, które wykracza także poza granice Warszawy, a nie zawaham się powiedzieć, że również poza granice państwa polskiego. To nowoczesne w wyrazie i formie utrwalenie pamięci oddziałuje także na wiele innych placówek, które mają kształtować wyobraźnię i pamięć Polaków w następnych pokoleniach i w Polsce, i poza Polską. Dziękuję Państwu serdecznie.
Pragnę także podziękować obecnej Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy, pani Hannie Gronkiewicz-Waltz za to, że dba o to, aby to muzeum nie podlegało żadnym wahnięciom koniunktur politycznych. Bo tu nie może chodzić o politykę, tu musi chodzić o pamięć narodową, o istnienie źródeł narodowej dumy, narodowej pamięci, źródeł narodowego szczególnego stosunku do tego czym była, jest, czym będzie polska wolność.
Dziękuję wszystkim serdecznie.
Źródło: www.prezydent.pl