Uroczystości pogrzebowe śp. gen. dyw. Jana Światowca - Wydarzenia - Biuro Bezpieczeństwa Narodowego

15.10.2012

Uroczystości pogrzebowe śp. gen. dyw. Jana Światowca

W poniedziałek 15 października br. odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. gen. dyw. Jana Światowca. Kondolencje rodzinie – w imieniu ministra Stanisława Kozieja – złożył gen. bryg. Krzysztof Szymański dyrektor Gabinetu Szefa Biura.

Biuro Bezpieczeństwa Narodowego z jego Szefem ministrem Stanisławem Koziejem, z wielkim smutkiem przyjęło wiadomość o śmierci śp. generała dywizji Jana Światowca. Obaj współtworzyli Biuro na początku lat 90-tych i współpracowali ze sobą, służąc radą i pomocą pierwszym szefom tej Instytucji. Jako doświadczony oficer, generał Jan Światowiec – doskonale znał i rozumiał zmieniające się uwarunkowania dotyczące sfery obronności i bezpieczeństwa naszego kraju oraz Sił Zbrojnych, szczególnie podczas transformacji ustrojowej, rozpoczętej pod koniec lat 80-tych ub. wieku. Wraz z nim – odchodzi część historii prezydenckiego Biura Bezpieczeństwa Narodowego – powiedział przedstawiciel Szefa BBN.

Nabożeństwo żałobne obyło się w Katedrze Polowej Wojska Polskiego, a odprawił je ks. prałat płk Robert Mokrzycki proboszcz Katedry. Oprócz rodziny zmarłego uczestniczyli w nim przedstawiciele Sztabu Generalnego WP oraz byli przełożeni i podwładni z lat służby wojskowej. Generał Jan Światowiec został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie zgodnie z ceremoniałem wojskowym w asyście żołnierzy z Garnizonu Warszawskiego.

***

gen. dyw. dr Jan Kazimierz Światowiec (ur. 28 sierpnia 1925 r. w Kliszowie, powiat mielecki, zm. 7 października 2012 r. w Warszawie) - był uczeniem Państwowego Gimnazjum i Liceum im. S. Konarskiego w Mielcu a w czasie okupacji uczestnikiem tajnych kompletów nauczania. Po maturze w Warszawie (1945) ukończył Oficerską Szkołę Broni Pancernej (1946), a później studiował w Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie (1958). Od początku lat pięćdziesiątych pełnił szereg funkcji wojskowych na różnych szczeblach w jednostkach liniowych wojsk pancernych i sztabach. W trakcie służby był m.in.: adiunktem Katedry Taktyki i Sztuki Operacyjnej Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie (gdzie uzyskał stopień doktora nauk wojskowych), szefem Sztabu Śląskiego Okręgu Wojskowego, szefem Sztabu Warszawskiego Okręgu Wojskowego, szefem Zarządu Operacyjnego Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, I zastępcą Głównego Inspektora Obrony Terytorialnej Kraju oraz attaché w Bułgarii. W 1970 roku został mianowany do stopnia generała brygady. W 1986 r. przeszedł na emeryturę. W 1991 r. powrócił do czynnej służby wojskowej i powierzono mu funkcję Dyrektora Departamentu Wojskowego w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego. W listopadzie tego roku został awansowany na stopień generała dywizji. W 1993 r. przeszedł ponownie w stan spoczynku. Poza służbą wojskową pasjonował się muzyką i malarstwem. Był odznaczony m. in. Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i licznymi odznaczeniami resortowymi.