Dyskusja o „doktrynie Komorowskiego” z wojskowymi dyplomatami
„Doktryna Komorowskiego” to termin na określenie nowej strategii w myśleniu o polskim bezpieczeństwie, którą można wiązać z działaniami prezydenta Bronisława Komorowskiego. Jej kwintesencją jest przenoszenie strategicznych priorytetów z zadań i działań zewnętrznych, na zapewnienie bezpośredniego bezpieczeństwa państwa. Innymi słowy koncentrowanie się na własnym bezpieczeństwie – mówił szef BBN podczas X dorocznej odprawy z polskimi attachés obrony, akredytowanymi poza granicami kraju.
Jak podkreślał minister Stanisław Koziej, „Doktryna Komorowskiego” bywa niekiedy niewłaściwie interpretowana, jako rezygnowanie przez Polskę z udziału w zagranicznych misjach wojskowych. Tymczasem postuluje ona jedynie, aby siły zbrojne były rozwijane i modernizowane przede wszystkim pod kątem zapewniania bezpieczeństwa terytorium RP, a nie pod kątem udziału w zagranicznych operacjach. Polska będzie nadal, stosownie do swoich możliwości, wspierać państwa sojusznicze w działaniach stabilizacyjnych prowadzonych poza swoimi granicami.
Za początek takiego myślenia należy uznać prace prowadzone w latach 2010-2012 nad Strategicznych Przeglądem Bezpieczeństwa Narodowego. Założenia „doktryny Komorowskiego” zostały również zawarte w opublikowanej w 2013 r. Białej Księdze Bezpieczeństwa Narodowego RP. Natomiast w wymiarze normatywnym znajdą się one w planowanych w tym roku do wydania najważniejszych dokumentach doktrynalnych: Strategii Bezpieczeństwa Narodowego oraz Polityczno-Strategicznej Dyrektywie Obronnej.
Jednym z ważnych założeń „doktryny Komorowskiego” jest diagnoza charakteru współczesnych militarnych zagrożeń stojących przed Polską. W dającej się przewidzieć perspektywie za stosunkowo mało prawdopodobne należy uznać, że dojdzie w naszym regionie do konfliktu zbrojnego na dużą skalę. Ponadto taka wojna, która musiałaby być poprzedzona okresem napięć kryzysowych i przygotowań militarnych, stanowiąc realne zagrożenie dla pozostałych państw NATO, prowadzona byłaby w warunkach sojuszniczych.
Szczególnym wyzwaniem dla Polski są zagrożenia o charakterze ograniczonym, nagłym czy przede wszystkim „aterytorialnym” – które nie wiążą się z zamiarem opanowania przez agresora terytorium. W stosunku do takich zagrożeń, stwarzających tzw. sytuacje „trudnokonsensusowe”, pojawić się może konieczność prowadzenia przez Siły Zbrojne RP samodzielnych operacji w obronie kraju.
Jak mówił szef BBN, stosownie do tego musimy dostosowywać strategie działania. Co więcej „Doktryna Komorowskiego” postuluje, aby „polską specjalnością” było właśnie radzenie sobie z zagrożeniami o takim charakterze. Zgodnie z tymi celami modernizujemy chociażby Siły Zbrojne RP, rozwijając ich zdolności przeciwzaskoczeniowe, czy reformujemy system kierowania i dowodzenia nimi.
Na zakończenie spotkania szef BBN podziękował attache obrony za pracę poza granicami kraju oraz przekazał każdemu elektroniczną wersję Białej Księgi Bezpieczeństwa Narodowego RP w języku polskim i angielskim.
***
W trakcie kilkudniowej, dorocznej odprawy z attachés obrony, oficerowie SZ RP, pełniący służbę w polskich placówkach poza granicami kraju zapoznają się z wykładami przygotowywanymi dla nich przez przedstawicieli resortów spraw zagranicznych i obrony narodowej, kadrę dowódczą, służby i przedstawicieli innych instytucji administracji państwowej.